BEN DÜNYANIN EN KÖTÜ SATICISIYIM!

Satış işinden bu ay hedef tutturamasa da geçen ay hasbel kader skaladaki en büyük miktar primi kazanan ve gelecek ay yine belki yüksek ihtimal hedef tutturamayacak ve de "yemişim istikrarını ben geçen ay aldığım paraya bakarım" diyen mi dünyanın en iyi satıcısıdır? 

Yoksa bu meslekte stresten kafayı üşütmeden en uzun yıl kalabilmeyi başarabilmiş babayiğit ama genellikle hedefin uzağından yakınından pek geçmeyip çok sık kuru maaşa talim eden kimse midir? :)

Ya da 1,2 kere hedefi tutmakta çok zorlanıp, satışın daha kolay olanını arayıp kendince akıllılık? edip sürekli iş değiştiren mi bu mesleğin en iyisidir? 

Bütün müşterileri ile adeta kanka olup, "aramız da çok iyi zaten"diye düşünerek sıfır hata/şikayet ve 100% müşteri memnuniyeti sağlarken hedeflerde geri de kalıp kalmadığının çok önemi olmadığına inanan ya da buna inanmasa da memnuniyete çok önem verirken satış tarafında ay sonu gol yiyen acaba en iyi satıcı olabilir mi?

Ağzı en iyi laf yapana ne dersiniz? Hatta kendine ve üstlerine en çok bahane üretebilen ve günün sonunda sürekli tabelada geride olsa da iyi bahane makinesi olduğu için gemisini yürüttüğünü düşünen ve primsiz yaşamayı kanıksamış satıcı da dünyanın en iyisi olamaz mı?

Buldum! Acaba süper yalan atıp piyasanın amiyane tabiri ile anasını ağlatarak kısa süre de olsa pirimin gözüne vurana ne dersiniz?

Yok yok, kendine profesyonel bir ziyaret/satış planı yapmadan, rüzgar nereden eserse o şekilde ortalıkta dolanırken en çok şansa sahip olan ve 1,2 kere de olsa şansa hedef tutturan ve nereye kadar devam edeceğini pek de önemsemeyen de aslında dünyanın en iyisi olabilir gibi, değil mi?

Gerektiğinde yenilgiyi kabul edebilen, satıcının da insan olduğuna inanıp gerektiğinde pes etmesini bilen, gerçekçi, ne me lazım aman müşteri rahatsız olmasın diye çok ısrarcı/kararlı olmayan için en iyidir diye içinizde oy kullanan var mı?

Ya 20 gün yayıp yayıp rahatına bakıp, son 10 gün ciddi efor gösteren arap atı tipi satıcı dünyadaki en iyisidir diyen elleri göreyim?

Kendince tutmayacak (veya tutması çok çok zor) bir hedef varsa boşuna koşturmanın ne anlamı var deyip baştan havlu atan zeki arkadaşa ne demeli? 

Veya %110, 120 hep daha yukarısını hedeflemek değil de ay sonu %80-90 hedef tutturmayı kendine hedef koyan ve buna koşan azıcık aşım kaygısız başımcı arkadaş hakkında bir yorumunuz var mı?

Geçmişte müthiş başarı gösteren, sonra ivmesi geriye gitmeye başlasa da hatalı alanları bulmak/öz eleştiri yapmak gerektiğinde ekip arakadaşları veya yöneticisinden yardım/destek istemek yerine geçmişte çok iyi olduğunun sürekli arkasına sığınan/sığınabilen için ne düşünürsünüz? Sonuçta zamanında çok iyi değil miydi?

Rakam göstermeyen/getirmeyen (bal yapmayan arı), ama buna rağmen iyi rüzgar! yapmayı becerebilen bu işin duayenidir diyen kaç kişi var?

Peki kendi ekip arkadaşları ile tatlı rekabete girmeyen, yarışmaktan hoşlanmayan ve en iyi olamasa da en azından en iyi olmak için çabalamayan ve bir amacı olmayan ve bu sayede daha huzurlu bir hayat süren satışçı dünya liderliğine iyi bir aday mıdır?

Hadi bu kadarı yetsin.

Efendim? Hep ben soruyormuşum, biraz da cevap vereymişim diyenler var. Haklısınız. Hemen cevabımı vereyim:

E-)  HİÇBİRİ  :)

Eğer bu tarz kişiler dünyanın en iyisiyse, dünyanın en iyisini geçtim kendinle yüzleştiğinde ayna da kendine gönül rahatlığı ile "ben satışçıyım" diyebiliyorsa, bilmemek ayıp değil öğrenmemek ayıptır sözünden hareketle en azından bu yazıdan sonra oturup kendine çeki düzen vermeye/değişmeye hala çalışmıyor ve de yukarıdaki satıcı tiplerinden biri olmaya yarın da devam etmeyi düşünüyorsa;

BEN DÜNYANIN EN KÖTÜ SATICISIYIM ARKADAŞ!!!