Bazı şeylerin yıllandıkça değeri artar. Mesela sanat eserleri, mimari yapılar ne kadar eskiyse o kadar daha değerli oluyor. Mesela Aya Sofia, İshak Paşa Sarayı, Yere Batan Sarnıcı, hatta daha da eski Orhun Yazıtları'nın, Çatalhöyük'ün, Zeugma Tapınağı veya Efes Harabeleri'nin paha biçilmezliğini lütfen bir göz önüne getirin. Değer biçilebilir mi? Eminim yapıldığında da farklıydılar ama asıl günümüzde gerçek değerine ulaştılar.
Keza zamanında çok değersiz ve sıradan bir eşya, tedavülden kalktığında ve üzerinden çok sular akıp zaman değiştiğinde antika olup değerli hale gelebiliyor. Örneğin acaba Hitit'lilere kullandığı ve sadece yemek pişirdiği basit toprak kapların günümüzde bir hazineden daha değerli hale geleceğini söyleseler ne diyeceğini sanırım hepimiz tahmin edebiliriz:) Lakin gel gelelim şimdiki değeri inanılmaz. Zamanında 10 kuruş bile etmeyen bazı plaklar şimdi 70-80 liralara satılıyor, buna ne demeli?Şarapta da durum benzer değil midir? Ne kadar eski ve yıllanmış ise biçilen değer artıyor. Tabi her şarap yıllanmaya müsait değil ve ne kadar az bulunduğu, üzümün yetiştiği iklim, bekletilme ve dinlendirilme koşulları, ödüllü olup olmaması, markası , hatta ve hatta taşınma koşulları vb. birçok şey de önemli ama yıllanmışlık şarapta değer belirlemede öncelikli kriterlerden sayılıyor. Ben demiyorum gerçek şarapsever ve degüstatörler - şarap tadımcısı- söylüyor.
Evet hemen soru geliyor. Çalışanlar, satışçılar, satış yöneticileri, yöneticiler, liderler yıllandıkça değerlenir mi?
Gayet tabi. Hataların toplamından oluşan deneyim denilen şey artar. Çok önemlidir. Bilgi seviyesi de artar. O da iş yapmak için gereklidir. Katılmamak işten bile değil. Hiç bilenle bilmeyen bir olur mu? Olmaz tabi. Ya iç'sel enerji ne olacak? Oraya birazdan geliyorum.
Şimdi zurnanın zırt dediği yere geldik. Bana şöyle sorduğunuzu duyar gibiyim. "Ey Murat! Sen işe bir satışçı, yönetici ya da herhangi bir görevde çalışan bir ekip üyesi alacaksın ve iyi bütçen de var. Önünde iki seçenek var. Deneyimli ve enerjisiz - amiyane tabiriyle k..ında kıllar kadayıf olmuş- birini mi tercih edersin, yoksa çömez, deneyimsiz ama çok yüksek enerjili ve iyi iç motivasyona sahip - cevval- bir adayı mı tercih edersin? " Bazı işlerde deneyim olmadan iş yapılması mümkün olmayabilir ve onları hariç tutmakla birlikte başta satış için gözüm kapalı ikincisini tercih ederim. Deneyimli dostlar lütfen alınmasın ama enerji yoksa bence deneyimin çok bir faydası yoktur. Deneyim olup da az iş ürettikten sonra yemişim ben o deneyimi...
Aa, tabi hem deneyimli üstadtır, hem de bir tarafları bulutlara çıkmayacak kadar mütavazıdır ve enerjinin istedikten sonra yaşla da o kadar çok doğru orantılı olmadığını kanıtlarcasına adeta yüksek iç motivasyona sahip bir adaydır, işte o zaman ona derin saygı duyar tabiri caizse yapışırım. Bence işte en paha biçilmezi o'dur. Öyle bir çalışanım varsa da bazı yönetici ve şirketlerin yaptığı gibi aptallık edip kendi ayaklarıma sıkmam ve el üstünde tutarım. Anlayana sivri sinek saz, anlamayana... -lütfen boşlukları hayal gücünüz ve kelime dağırcığınıza göre siz doldurun-
Çalışanlar, yöneticiler ve çalışan adayları. Şapkamızı önümüze koyup düşünelim. Biz hangi tip çalışanız Yıllanmış olanından mı? Yeni hasat olanından mı? Yoksa hem o hem de o mu? Peki işverenler, yöneticiler, işe alımcılar. Siz hangi tip adayları işe alıyor ya da elinizdeki hangi çalışanlara nasıl değer veriyorsunuz? Bundan sonra nasıl olacaksınız ve hangisi için çalışacağız? İşte bütün mesele bu...
Yorumlar
Yorum Gönder